Zo gaat dat met geluk. Opeens is het er. En op datzelfde moment is het weer net zo snel gevlogen. Gewoon, omdat je je er van bewust bent. Blik op oneindig dus en wég met al dat mindfullness-gedoe.
.JPG)
Wegkruipen in mijn leeshoekje, terwijl in de keuken een bordje hangt "Man at work! Please, do not disturb" en de allerlaatste bladeren van dit jaar met huiveringwekkend geweld mijn ramen bestormen.
Kerstversiering. Menuplanning. Versierde kalkoenen. Tingeltangel. Glitterschitter. Engelenhaar. Inkijkjes in het leven van een demente moeder. "Er woont een steen in mijn hart". Dromen. Staren. Windkracht 9. Stoere kerels bewaken de dijken. Fopkado's en onzinversjes. Zwarte Pieten zonder kleur. Stilstaande treinen. Schakelen. Pap hangt zijn besneeuwde pet aan het haakje. Veegt ijspegels van zijn neus. "Mensen moeten kunnen reizen". Plichtsbesef. No nonsense. Een beetje van vroeger. En een beetje van nu. ♫ Dank u, Sinterklaasje ♫ .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten