Geocaching

 

Man en ik zijn niet van het avontuurlijke soort. Hoewel we graag nieuwe dingen ontdekken, doen we dat het liefst safe en samen. Voor ons geen hartverzakkende zaken als aan een elastieken koord naar beneden vallen of zeepaardjes bewonderen tijdens een adembenemende diepzeeduik. Het peddelen over Zeelands smalle bloemendijken, met ons tegemoet stormende wilde mossels, gezeten in imposante tractoren en daarbij stug het rempedaal negerend, blijkt in de praktijk voor ons al een tamelijk hachelijke onderneming.

Desondanks is onze aandacht gewekt als vriendje W. vertelt over zijn geo-caching (spreek uit: dzjio-kesjing) ervaringen. In het kort: iemand verstopt op een bijzondere plaats, meestal in de natuur, een waterdichte doos met daarin een logboek en verder evt. een aantal leuke voorwerpen (om te ruilen). Vervolgens kun je op www.geocaching.com de coördinaten lezen en op zoek gaan naar de cache.
Door middel van GPS-apparatuur (in mijn geval TomTom) bepaal je de precieze coördinaten van de schuilplaats, waarna je op pad kunt om de “schat” te gaan zoeken. Na je vondst log je in op de speciale cache-pagina om je bezoek kenbaar te maken.

Als rechtgeaarde scepticus wil ik er het mijne van weten. Op een droge, maar bijzonder winderige middag sommeer ik Tommetje mij onverwijld naar N 51° 38.961 – E 003° 54.615 te brengen. Daar vandaan beginnen Man en ik aan een zgn. multi-cache. Dit onder het mom van: waarom makkelijk doen als het moeilijk kan. Een traditionele cache zoeken is al moeilijk genoeg voor een beginneling; een multi begint al aardig te lijken op een vijf keer doorgestreepte sudoku met moeilijkheidsfactor 8. Maar goed, dat is het befaamde achteraf-geneuzel. Wisten wij veel ….

We “doen” de Betje Does multi-cache in Zierikzee. Betje (haar werkelijke naam was Elizabeth de Jonge ) was een bekende Zierikzeeënaar. Volgens overlevering doorzocht ze de hele stad op alles wat haar bruikbaar leek. Zij was een stadstype zoals men nimmer meer binnen de stadswallen heeft gehad. Ze verzamelde oud-papier en stenen en ventte met turf en "krukels". Met Pasen stond ze op de Zelke met een mandje spekpannekoeken. Daar waren dan verschillende karretjes op het grasveldje opgesteld met lekkernijen, zoals "appelsienen", toverballen, drop en "schroasels". Op de foto bovenaan zien we Betje met een "'akmes" stenen schoonmaken, want dit behoorde tot haar dagelijkse bezigheden.

Achtergrondinformatie heet dat. Die krijgen we zomaar gratis en voor niets erbij. Leuk, interessant, lezenswaardig, maar verder van generlei nut om de cache te vinden. Wij dreutelen ietwat onzeker van point to point. Zo heet dat in vakjargon. Genoeg te zien. Een ouwe toren. Een statige kerk. Een pittoresk havengezicht. Ondertussen proberen we krampachtig én de puzzels op te lossen én het heftig fladderende papier in bedwang te houden. Waar zijn we aan begonnen? Met een licht vertwijfelde blik kijken we elkaar eens aan. Nog leuk? Heel leuk, zegt de nummerloze lantaarnpaal streng, die onderdeeel van het complot is. Even later geeft Tommetje er de brui aan. Geen energie meer, flikkert het lampje. Ons debuut in de wereld van geocaching is hiermee plotseling ten einde. Zonder coördinaten geen tocht. Mission incompleted.

Een week later proberen we het opnieuw. Beter voorbereid nu en met een aangescherpte geest. Want chaches zoeken blijkt tevens voor een groot gedeelte te bestaan uit een portie denkwerk. Kijk, daar houdt mevrouw Eetplezier wel van. Tommetje kwebbelt ons op een lichtvoetige manier naar vindplaats 1. En zie hier het resultaat.

Stiekem juichen we een beetje. Braaf noteren we onze nickname op het papiertje. Door naar nr. 2. En warempel, ook die vinden we in minder dan één minuut. Hier dus

Na deze overwinning volgt de deceptie. Hoe kan het ook anders. We zoeken ons suf, maar de teller blijft steken op twee. Echt jammer vinden we het niet, want hiermee blijven er leuke kansen voor de toekomst open om er op uit te trekken.

Noot: Geocaching is een wereldwijd gebeuren. Over de hele wereld liggen er miljoenen caches verstopt. Pas als je daadwerkelijk gaat zoeken, zie je ze. Het is een sport die je op de mooiste locaties brengt, zowel in landelijk als in stedelijk gebied. Een aanrader voor een ieder die graag buiten is en toch een doel wil hebben. Wordt vervolgd .......