zondag 13 juli 2014

Spinazielasagne met mascarpone en tomatensaus

Laat ik beginnen met jullie te vertellen dat ik echt een heel lieve, zorgzame partner heb. Hij heeft bijvoorbeeld het volledige beheer over de Thuisbakkerij en vervult die rol met verve. Altijd heerlijk vers, zelfgebakken brood is een heuse luxe. Alle klusjes in huis zijn al gebeurd vóór ik twee maal met mijn ogen heb kunnen knipperen. Ook op digitaal gebied zorgt hij dat de fabriek soepeltjes blijft draaien. (Persoonlijk zou ik me tot mijn einde blijven vastklampen aan de allereerste versie van Windows. Zolang programma's maar gewoon doen wat ik voor ogen heb, hoeven al die veranderingen niet voor mij). En last but not least: als ik me ziek, zwak of misselijk voel zorgt hij liefdevol voor de sinaasappeltjes én de kippensoep. Tot zover het goede nieuws. Dan nu het slechte. Hij is een man. Een echte man. En dat soort kun je beter niet om boodschappen sturen. Of ze kopen veel te veel. Of te weinig. Of compleet nutteloze zaken. Of allemaal dingen die niet, ik herhaal: niet, op het lijstje staan.

Ik had het al gezegd, toch? Ik heb een schat van een man. Echt waar. Vanmorgen vertrok hij monter naar zijn grote, blauwe vijand. Die met de hamsters. Hij deed boodschappen en keek, zoals gebruikelijk, niet naar hoeveelheden, data of etiketten. Supermarkten zijn een soort van gevangenissen waar je zo snel mogelijk dient uit te geraken. 

Dan zit je dus met een zak spinazie die óp de datum is. Ik zag het direct aan de stand van de bladeren. Geen gepieker wat even we vanavond. Er moest spinazie in, zoveel was duidelijk.
In het verleden maakte ik vaak de met spinazie gevulde pastaschelpen en tomatensaus van Nigella Lawson. Dit is een variatie erop. Eerlijk gezegd was ik bang dat de spinazie met de mascarpone niet voldoende “stevig” zou worden, maar dat bleek een misvatting. Het werd een keurig gerecht.

Ingrediënten:
250 gr lasagnebladen (voorgekookt)
500 gr spinazie
2 uien
1 teen knoflook
250 gr mascarpone
100 gram geraspte parmezaanse kaas
2 blikken tomaten
4 à 5 verse tomaten
handvol zwarte olijven
3 eetlepels olijfolie
beetje suiker
zout/versgemalen peper/oregano

Bereidingswijze:
Begin met het maken van de tomatensaus.
Snijd de uien en fruit ze zachtjes aan in de olijfolie tot ze zacht zijn.
Plet de knoflook en bak deze op het laatst even mee. Pas op voor verbranden!
Leg de verse tomaten in kokend water, spoel ze af met koud water en ontdoe ze van het velletje.
Snijd de tomaten in stukjes.
Doe de blikken én de verse tomaten bij de uien, voeg zout, peper, suiker en oregano toe en doe het deksel op de pan.
Laat dit minstens een half uur zacht pruttelen tot het is ingedikt.

Verwarm de oven voor op 200 graden. 

Laat de spinazie met zout in een pan of wok snel slinken. Giet hem af.
Hak of blender deze en schep hem in een schaal.
Voeg nu de mascarpone toe en meng alles goed door elkaar. 

Gebruik een ovenschaal waar de lasagnebladen het beste in passen. Ik gebruikte de koelverse van de Lidl en die vind ik persoonlijk qua formaat veel gemakkelijker dan die van Appie.
Smeer op de bodem van de schaal een dikke laag tomatensaus.
Leg er de lasagnebladen op.
Vervolg met een laag spinazie-mascarponemengsel, waarop je een beetje parmezaanse kaas en peper strooit.
Dek af met lasagnebladen.
Herhaal deze stappen, tot alles op is.
Eindig weer met een dikke laag tomatensaus en strooi hier nog wat parmezaanse kaas over, tezamen de olijven.

Zet in de oven. Bak de lasagne circa 30 minuten.



3 opmerkingen:

  1. Het ziet er lekker uit Nell, deze variatie uit "voor altijd zomer".
    Zelf ben ik dol, zeg maar gek op zwarte olijven, zelfs de kleinkinderen lusten ze graag, zelfs nog meer dan de groene.
    Gek hoor, ze lusten b.v geen rode kool, maar wel gerookte zalm........
    Zo klein als ze zijn, het zijn al echte fijnproevers.
    Ik lees je stukjes en recepten graag, groetjes, Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kinderen die hun smaakpapilletjes al weten te gebruiken, dat is toch prachtig? Hopelijk hebben ze het meegekregen door een stukje gen van oma ;-)
    Voor altijd zomer is een heerlijk boek. Ik pak er nog geregeld naar, terwijl ik uit veel andere boeken soms weinig of niets maak. Dank voor al je bezoekjes hier, Loes.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn partner houdt zich juist erg aan briefje. Toen ik door nieuwe knie zelf geen boodschappen kon doen schreef ik alles op, ook naar datum werd gekeken, tot zover prima. Het nadeel was dat er paar weken niets extra's werd meegenomen en zelf een paar keer iets niet gekocht van bv fruit omdat de prijs hoger was dan normaal. Als ik zelf inkoop let ik er ook wel op maar meestal koop ik wat ik wil hebben op dat moment.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...