Onbezorgd

wij drinken zon uit rode glazen

nemen voorspronghapjes

uit elkaar, ondanks de striemen

in onze billen, lijken de staalgevlochten

stoeltjes zacht; mijn ogen meten geen gevaar

de zee komt aangehuppeld, blaast golfjes

in mijn bleke waterhaar

thuis wacht het bad, het brood, een bed

om te bevuilen, ons gazon is gisteren al gemaaid

dit is zo’n dag van dertig jaar geleden

gestrekte rug en zorgeloze deining

ik voelde me nog nooit zo leeg gewaaid

© Nell Nijssen