Hanos: het Gastronomisch Walhalla

Vandaag was ik het kleine meisje in de gigantische snoepwinkel. Ik wilde elke lekkernij in mijn handen voelen, eraan ruiken en het liefst van al stiekem van proeven. Dat mocht niet van de grote jongens en meisjes aldaar. Kijken mocht wel, dus dwaalde ik braaf met de handjes op mijn rug door dit Brabantse Luilekkerland. Af en toe kon ik mijn zelfbeheersing niet langer bedwingen en verdween er wat lekkers in mijn mandje.

Ik zag zoveel lekkers. Wagyu beef en Angus steak. Smeltend-zacht Lozére lamsvlees. Smaakvolle Bresse kippetjes. Superverse roodpootparijs, hertenrugfilet en everzwijn. Lijngevangen Schotse zalm naast wilde zeebaars. Zilte rogvleugel. Penetrant geurende rauwmelkse Munster. Delicate Spaanse calabres. Pata Negra en authentieke Parmaham. Zwarte tomaten. Baby-courgettes. Romanesco. Enoki. Red Mustard cress. Gele boterboontjes. Verse amandelen. Truffelaardappeltjes.

Uiteindelijk werd het toch nog een bescheiden buit. Vond ik zelf. De Man dacht daar geheel anders over, toen hij mocht afrekenen. Ik troostte me met de gedachte dat er in mannen geen logica zit. Om niet dood te gaan, moet je eten. Om te kunnen eten, moet je eerst voedsel kopen. Als je iets koopt, dien je dit te betalen. Zo is het toch?

Kijk eens wat ik allemaal niet gekocht heb:  het gepasteuriseerd eiwit en de crème fraiche d’Insigny, dit wegens beperkte houdbaarheid. Ook niet meegenomen: de bonbons van Van Wely (slechts € 18,50 per doosje). Niet voorradig: crème de Menthe van het merk Wees en de goddelijke Guernsey boter.

Wat er dan overblijft is te zien op deze foto. Genomen met bevende handjes van hebberigheid, wat de kwaliteit van het plaatje niet ten goede komt. Zag ik achteraf. En om heel eerlijk te zijn: er was toen al een gedeelte in de koelkast beland. Mogen jullie nu zeggen dat ik een verwend wicht ben? Ja, dat mogen jullie zeggen. En kijk me daarbij maar eens heel doordringend aan. Zodat ik de rest van mijn leven nooit meer, echt nooit meer, durf te zeggen dat ik iets tekort kom.

Ter zake. Achter het bord zie je Normandische cider, chocoladelikeur van Wees, Mandarine Napoleon, Drambuie, gedroogde morieljes en gedroogde cèpes, cantuccini koekjes.
Op het bord: Italiaanse worst met hazelnoten, banoffee curd, blue shropshire, vijgenbrood, pancetta, Emmenthaler en d’Insigny boter. Ernaast zie je nog net een glimp van een fles Valderrama olie.

Met een Wereldpas mag jij dit gastronomische Walhalla ook betreden. Voor meer informatie zie de website van Hanos-Ispc. Er zijn 16 vestigingen in Nederland, dus altijd wel één bij jou in de buurt. Zelf was ik bij Hanos-Ispc Breda, Kalshoven 25 te Breda.

En dames ..... op zaterdag 15 september 2012 is er in Eindhoven en op zaterdag 22 september 2012 in Heerlen een onvervalste LadiesDay!!! Met veel te proeven en nog véél meer te bekijken. Gaat dat zien, gaat dat zien!

Tip: neem een lekker dikke jas of vest mee, want het is er, in verband met de juiste bewaarcondities van alle uitgestalde waar,  er-rug koud!