Zo’n dag dus. Van die dagen dat een gladde rug errug van pas komt. Tegensputteren, je stekels opzetten, kont tegen de krib, het heeft geen zin. Zulke dagen komen gewoon enkele keren per jaar terug. Of je wilt of niet.
De hoogste tijd voor zinniger zaken! Ik had trek in geroosterde groenten à la Onno Kleijn. Dat gaat als volgt: stamp of vijzel 2 eetlepels citroenrasp, 2 eetlepels citroensap, 6 eetlepels grassige olijfolie (ik gebruik Valderrama) met 6 ansjovisfilets (nee, nee, niet bang zijn) fijn en hussel dit mengsel door de groenten. Leg alles in een ruime ovenschaal met wat grof zeezout erover en rooster zo’n 25 à 30 minuten in de oven op 200°. Af en toe even omscheppen.
Met wat gehakte cashewnoten erover en wat quinoa of rijst als bijgerecht heb je een volwaardige maaltijd. Je dag is er niet minder verloren door, maar je hebt in ieder geval smakelijk gegeten.
Waarom zijn mensen toch zo bang voor ansjovis. Zo lang je ze niet op een toastje legt als sardines komt het heus wel goed ...
BeantwoordenVerwijderenIk ben zelf absoluut niet bang voor ansjovisjes, maar ik kan me wel voorstellen dat het op andere mensen overkomt als brrrrr.
BeantwoordenVerwijderen