Zondagse soep

Soms bevindt je lichaam zich ergens eind  2013, maar verblijft je geest midden jaren zeventig. De Britt’s en Ymke’s van vandaag noemen dat “retro”. Ik noem het melancholie. Weemoed om wat geweest is en nooit meer terugkomt.

Nu de sneeuw langzaam van mijn stoepje begint te smelten, is het een uitgesproken dag om rustig te overpeinzen. Contemplation on Sunday. Hier in Zeeland doet men dat liever in een (steenkoude) kerk; zelf geef ik de voorkeur aan de warmte van mijn vertrouwde keukentje. Met de Canto Ostinato uit de speakers, laat ik kalm de runderschenkels in koud water zakken. Om even later, als het water zacht begint te borrelen,  uitvoerig de tijd te nemen voor het afschuimen. Zondagse soep is een meditatief gebeuren. Heel Zen allemaal. Zonder geduld wordt het gekookt water met sliertjes groen.

Dan komen de theezakjes tevoorschijn. Leeg welteverstaan. En groot formaat. Zoiets als dit: http://shop.blanchedael.nl/accessoires/theeaccessoires/t-sac-4.html. Al sedert het begin van mijn zelfstandige kookkunsten mijn ideale hulpmiddel om bouillon te kruiden. Tijm, laurier, foelie, gekneusde peperkorrel erin. Beetje proppen kan geen kwaad. Zout erbij. De enige keer per week dat ik het zoutvat kwistig hanteer, is bij het maken van soep. Fout, heel fout. Zout is slecht voor den Mensch. Maar één foutje per week kan/mag iedereen zichzelf permitteren. Dan nog een stengel bleekselderij, een in grove stukken gehakte ui en verse peterselie erbij en trekken maar ……

Tegen etenstijd volgt het snijden van de “groentjes” (zoals onze zuiderburen zo liefkozend zeggen): beetje prei, bleekselderij, wortel, venkel, courgette en boontjes. Even laten meekoken, niet te lang, een beetje bite geeft soep de illusie van gezondheid mee. En op het aller-, allerlaatst nog een fikse hoeveelheid selderij erdoor. Niet meer koken nu. Geen vermicelli, geen deegwaar. Zo hoort Zondagse soep voor mij te smaken. Een krachtige smaak met een delicate vulling. Maaltijdsoepen zijn van een heel andere orde. Bestemd voor alle andere dagen van de week. Als er hard gewerkt is en de magen knorren dat het een lieve lust is. Op Zonndag echter dient soep slechts als maagvulling na een aangename dag verpozen. Ehhh …… chillen dus.