Za'atar

Het zakje za’atar lag al geruime tijd naar me te lonken. Ja, ooit zou het zeker van pas komen. In verschillende van mijn kookboeken was ik dit kruid al tegengekomen in recepten. Altijd gemakkelijk om alvast in huis te hebben, moet ik gedacht hebben toen ik het kocht.

Za’atar is de naam van het nationale kruidenmengsel van Palestina, maar tevens van omringende landen. Za’atar is een soort wilde oregano die smaakt naar tijm en oregano tegelijk. De gedroogde za”atar wordt fijngemalen en vermengd met sumak (gedroogde zure besjes van de azijnboom) en geroosterd sesamzaad. Het heeft een intense smaak

Vandaag ontbrak de zin om lang in de keuken te staan. Het bed smeekte om verse lakens, de wasmand puilde uit, planten vroegen om water, er stonden zes onbeantwoorde mails in de wachtrij, de printerinkt was op en moest gerefilled, kortom, meer werkdag dan rustdag.
En zo werd het helemaal vanzelf 5 uur.. Op dat tijdstip opende ik een flesje sappige Rioja, goot extra vergine olijfolie op de za’atar, mengde dit en sneed een vers desembroodje aan. Waarna De Man en ik ons voor de televisie nestelden om maar liefst 8 afleveringen Dagelijkse Kost te bekijken. Nippend aan onze wijn en tussendoor telkens een stukje brood besmerend met de geurige za”atar.

Hoe een oer-Hollandsche gewone zondag met dito Hollandsche Wolkenluchten toch nog een exotisch tintje kreeg.