Twee lelijke pastinaken liggen bedroefd te koukleumen in de groentelade. Triest kijken ze me aan. Agozzie, jochies toch, wat zien jullie er frisbruin, opgekruld uit. En oud. En ontdaan van alle levendigheid. Bijna net zo verlept als het vrouwtje zelf (al is dat hopelijk maar tijdelijk). Kom maar, dan zal ik jullie eens flink verwennen en een fijn, warm plekje geven.
Helfhaftig haal ik de mandoline tevoorschijn, schaaf de jochies in dunne plakjes en leg ze te rusten in de oven bij een temperatuur van circa 160 graden. Beetje rozemarijnzout erover. Scheutje olijfolie. Lekker husselen. Na zo'n behandeling blaken ze weer van levenslust. Om óp te eten, zo vol van knisperende jeugdigheid.
Lekker glaasje wijn erbij en je knapt er meteen van op!
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt lekker! Goed idee!
BeantwoordenVerwijderen