woensdag 16 oktober 2013

Witlofsalade met walnoten, dadels en kaas

 
Medio oktober 2013. Zo’n dag dat ze daarboven voor de derde keer op een rij, nog steeds emmers en emmers water leeg kieperen over ons. Zeeland doet zijn naam eer aan. Boven, opzij, onder, naast ons, overal zijn er zeeën van water. Teveel. Niemand wordt er blij van. Geen idee of ze daarboven ook aan internet doen en zo, maar mocht iemand dit lezen: gelieve te stoppen nu.

Maar het was tevens de dag dat Matt Preston’s Beste recepten in de bus viel. Lekker leesvoer, mocht deze grijze treurnis nog even blijven voortduren. De dag ook van smakelijke Taggiasche olijven, kleverige Medjool dadels, knapperig desembrood, geurende kruiden, pikante kaasjes en boterige Hass avocado’s scoren. Allemaal bij de Sligro. Het culi-walhalla voor veel foodies. Driewerf hoera voor deze grootgrutter!

Zoals alle voorgaande jaren, bezoek ik op deze herfstige midden-oktoberdag het meest authentieke adresje van geheel Zeeland: walnotenboer Kwekerij Westhof. Daar kunnen ze de vraag naar deze verse noten bijna niet aan. Met enig geluk kan ik vier zakken meenemen. Ik verheug me nu al op het krakende geluid van kapot springende bolsters. Fijn spul door de salade. In boterkoek met appel. Of gewoon, bij een rood wijntje. Mijn kamer ziet er na een kwartiertje kraakgeweld uit als een slagveld, maar dat is voer voor kniesoren.

En verder is er ’s avonds een vers gebakken bladerdeegbakje met daarin homemade ragout. Wel eerst bouillon maken natuurlijk. Van rundvlees en heel veel botten, inclusief een keur aan kruiderij en groente. Daar hoef je geen culinaire Hoge School voor doorlopen te hebben; dat zet je eenvoudigweg op het vuur en vervolgens laat je het daar gedurende een uur of 8 héél zachtjes staan pruttelen. Het water mag net aan in beweging zijn. Krijg je een heul donker goedje van. Daarna gaan er diverse - afgekoelde - bakjes richting vriezer. Altijd makkelijk. Voor opkikkers op regenachtige zondagmiddagen. Voor kouwelijke snotteraars. Als basis voor nog meer soep. De rest bind ik op de klassieke manier. Met een warm boter-bloemmengsel en koude bouillon. Nog wat blokjes ui, wortel, prei en bleekselderij bakken en door de ragout mengen en klaar is Nell.

Erbij een witlofsalade, waarmee men alle kanten op kan. Ik maakte deze samenstelling ervan, geïnspireerd door Jeroen Meus. Zoet, zout, filmend en bite, alles zit erin. Plus een boel vitamientjes en mineraaltjes.

Ingrediënten:
3 eetlepels créme fraîche
1 sjalot
1 eetl. appelsap
1 eetl. citroensap
1 eetl. walnotenolie
honing
peper/zout

3 stronkjes witlof
1 groene appel (Granny Smith)
50 g walnoten, fijngehakt
4 à 5 medjool dadels, ontpit en in stukjes
200 g oude kaas (Reypenaer bijvoorbeeld)
optioneel: kervel of tuinkers

Bereidingswijze:
Snipper de sjalot heel fijn.
Maak vervolgens de dressing door alle ingrediënten goed door elkaar te mixen.

Snijd de witlof grof. Het mag allemaal best een beetje rustiek.
Schep alles in een grote kom.
Snijd de appel julienne en voeg bij het witlof. Schillen is niet nodig.
Voeg de dadels en de noten toe en hussel alles met de dressing door elkaar.
Met een dunschiller kun je er vervolgens “flakes” kaas overheen schaven.
Mocht je kruiden als kervel of tuinkers in huis hebben, kun je deze er nu over strooien.


1 opmerking:

  1. Dat ziet er weer heerlijk uit Nell - heb nu mijn lieve schoonmoeder op bezoek en zij is net als ik dol op witlof (Arjan doe ik er echt geen plezier mee en daarom eet ik het zelden)- zal van de week deze witlofsalade eens maken. Ik laat je weten hoe hij geworden is! Bedankt voor het delen - groeten uit Frankrijk, Lisette

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...