Kaarsjes

                                                                                                                                     

Negen september 2008 beloofde een bijzondere dag te worden. Die dag was het exact  tien jaar geleden dat mijn allerliefste pap overleed. Ik wist dat het slikken zou worden, maar met zijn foto prominent op de tafel en een grote bos rozen ernaast, kon het misschien ook louterend worden.

Bedachtzaam streepte ik uur na uur van de kalender af. Tot ik om vier uur een mail kreeg. Met daarin de vreselijke melding dat goede vriend en poëzieschrijver Aard-Jan Quaak onze aarde voorgoed had verlaten.

De belofte van die dag hield stand. Evenals het gruwelijke gemis.

kon ik de tijd maar onvoltooid maken
met onvermoeide schouderbladen

die nog op omkeerbaarheid vertrouwen
ja, de dagen van hun bodem breken

jou het podium der jeugd opsleuren
alsof de letters nooit geschreven zijn

ik zou nieuwe zinnen in je blazen
en dan elkaar opnieuw

het leven leren spellen

© Nell Nijssen