De Thuisbakkerij

Er zijn weken achtereen dat ik boterhammetjes eet, gebakken door de Warme Bakker. De voorkeur gaat in dat geval uit naar een streekproduct: de Zeeuwse Vlegel. Dit brood is vrij van allerhande kunstmatige verzinsels en heeft de goudeerlijke smaak van tarwe. Volkoren. Dus met volop vezels, die weer goed zijn voor het betere vermaalwerk in ons spijsverteringstraject. Stiekemweg houd ik niet van brood van de bakker. Het is te vers, te mals, te zacht, te klef. Alles wat een brood niet moet zijn. Een stevige snee boerenbruin is knapperig van korst en ook stevig van binnen. Er moet op gekauwd worden. En dat is nu precies wat ik lekker vind aan ons Dagelijks Brood. Brood bakken is een tijdrovend werkje. Inclusief twee maal rijzen, een narijs en bakken ben je zomaar 3 uur verder. Niet elke dag is daar geschikt voor.

Want behalve die boterham, heb ik ook nog graag wat lekkers om erop te doen. Daar zijn weer eurootjes voor nodig, die verdiend moeten worden door te werken, waar vervolgens weer heel wat uren in gaan zitten. En zo is de cirkel mooi rond.

Er zijn gelukkig ook weken dat de Thuisbakkerij op volle toeren draait. Met de Man aan het roer. Hij is verantwoordelijk voor het betere kneed- en bakwerk. Misschien is het ook wel echt mannenwerk, in ieder geval vind ik dat een troostrijke gedachte. Op die manier kan ik me onbezwaard overgeven aan andere (vrouwelijker?) bezigheden, terwijl hij rustig de keuken aan het bebloemen is. Hij vindt het leuk werk. En een man die iets leuk vindt, mag je nooit tegenhouden. Daar komen echtscheidingen van. (Andersom trouwens ook: als een vrouw iets leuk vindt … etc. etc)

Enkele maanden terug kwam ik op de site van Levine rijsmandjes tegen (links van het brood). Aangezien ik wist van het bestaan, maar ze nog nooit was tegengekomen, heb ik ze rap besteld. Volgens de Thuisbakker werkt het perfect! Vloerbroden hebben tijdens het rijzen snel de neiging uit te zakken en dat wordt met zo’n mandje voorkomen. Ideaal dus voor de amateurbakker. Waarvan akte.