In de zomermaanden is het gebruikelijk dat het Vissershuis elke dag van de week volledig bezet is. Reserveren is dan ook een vereiste hier. Treffen wij het even als we op die vroege dinsdagavond nog een tafeltje voor 4 personen kunnen bemachtigen!
Mijn eerste indruk bij binnenkomst is die van een jaren '70 sfeertje: visnetten aan het plafond, patrijspoorten aan de wanden en verder een diversiteit aan maritieme accessoires. Ondanks deze enorme hoeveelheid decoratie is alles opvallend stofvrij en proper. Eenvoudige houten tafeltjes, gedekt met papieren lopertjes, met - naar later op de avond blijkt - vrij ongemakkelijke stoeltjes.
Gelukkig maakt de uiterst gastvrije bediening veel goed. Bovendien blijkt de vriendelijke jongedame verstand van zaken te hebben. Als ik vraag welke vissoorten er in Trio van de chef zitten, somt ze deze zonder enige aarzeling op: heek, barramundi en zonnevis. Deze hebben niet mijn voorkeur, dus neus ik even verder in de kaart.
Het is hier uiteraard alles vis wat de klok slaat. De menukaart bevat slechts drie vleesgerechten; alle overige bladzijden staan - hoe kan het ook anders - boordevol visgerechten. Bij de voorgerechten zie ik mooie salades staan en tevens is hier de aloude garnalencocktail in ere hersteld. En dat is leuk, want met een goede kwaliteit garnalen is er niks mis met zo’n klassiekertje.
De hoofdgerechten zijn onderverdeeld in gebakken en gestoofde gerechten. Dat maakt het kiezen meteen een stuk minder lastig.
Sliptongetjes kun je hier per 2 of 3 bestellen. Uiteraard ontbreekt ook de paling niet, evenals de kabeljauw, heilbot en tarbot. Verder ontdek ik (hoera) lijngevangen zeebaars. Man en ik kiezen voor het vispannetje met laurier en dille, gestoofd in visbouillon. Tafelgenoten nemen beiden de sliptongetjes.
Het garnituur bestaat uit een aantal schaaltjes met daarin frietjes, gebakken aardappeltjes, salade en rabarber. Grote vraagtekens bij dit laatste. Het is mij een raadsel waarom voor rabarber gekozen wordt en kan mij niet voorstellen dat hier inkooptechnische argumenten aan ten grondslag liggen. Uit navraag blijkt echter dat het groentegarnituur steeds wisselt. Dit kan broccoli, prei, peultjes e.d. bevatten. Vandaag dus rabarber.
Maar goed, we komen hier voor de vis en die is ronduit voortreffelijk te noemen. Ze spartelen bijkans het bord af. De tongetjes lekker krokant gebakken, erbij een bescheiden portie gewokte zeekraal met rode ui. Het pannetje is gevuld met blokjes witvis en zalm, vergezeld van stukjes ui, paprika en prei. Erg smakelijk allemaal.
Als afsluiting koffie en thee. Op verzoek wordt daar een bordje met wat snoeperij bij geserveerd. Hoewel het niet gebruikelijk is, "kan er wel wat geregeld worden". Dit kenmerkt de ware horeca-ondernemer: flexibiliteit en een aangeboren klantvriendelijk vermogen om het de gasten naar de zin te maken. Kortom, dit Vissershuis is een locatie waar we vaker naar terug zullen keren. Ondanks de grote drukte heerst er een ontspannen sfeer en loopt alles er keurig gestroomlijnd. Chapeau!
Wie van vis houdt, moet hier echt een keer naar toe.
Mijn eerste indruk bij binnenkomst is die van een jaren '70 sfeertje: visnetten aan het plafond, patrijspoorten aan de wanden en verder een diversiteit aan maritieme accessoires. Ondanks deze enorme hoeveelheid decoratie is alles opvallend stofvrij en proper. Eenvoudige houten tafeltjes, gedekt met papieren lopertjes, met - naar later op de avond blijkt - vrij ongemakkelijke stoeltjes.
Gelukkig maakt de uiterst gastvrije bediening veel goed. Bovendien blijkt de vriendelijke jongedame verstand van zaken te hebben. Als ik vraag welke vissoorten er in Trio van de chef zitten, somt ze deze zonder enige aarzeling op: heek, barramundi en zonnevis. Deze hebben niet mijn voorkeur, dus neus ik even verder in de kaart.
Het is hier uiteraard alles vis wat de klok slaat. De menukaart bevat slechts drie vleesgerechten; alle overige bladzijden staan - hoe kan het ook anders - boordevol visgerechten. Bij de voorgerechten zie ik mooie salades staan en tevens is hier de aloude garnalencocktail in ere hersteld. En dat is leuk, want met een goede kwaliteit garnalen is er niks mis met zo’n klassiekertje.
De hoofdgerechten zijn onderverdeeld in gebakken en gestoofde gerechten. Dat maakt het kiezen meteen een stuk minder lastig.
Sliptongetjes kun je hier per 2 of 3 bestellen. Uiteraard ontbreekt ook de paling niet, evenals de kabeljauw, heilbot en tarbot. Verder ontdek ik (hoera) lijngevangen zeebaars. Man en ik kiezen voor het vispannetje met laurier en dille, gestoofd in visbouillon. Tafelgenoten nemen beiden de sliptongetjes.
Het garnituur bestaat uit een aantal schaaltjes met daarin frietjes, gebakken aardappeltjes, salade en rabarber. Grote vraagtekens bij dit laatste. Het is mij een raadsel waarom voor rabarber gekozen wordt en kan mij niet voorstellen dat hier inkooptechnische argumenten aan ten grondslag liggen. Uit navraag blijkt echter dat het groentegarnituur steeds wisselt. Dit kan broccoli, prei, peultjes e.d. bevatten. Vandaag dus rabarber.
Maar goed, we komen hier voor de vis en die is ronduit voortreffelijk te noemen. Ze spartelen bijkans het bord af. De tongetjes lekker krokant gebakken, erbij een bescheiden portie gewokte zeekraal met rode ui. Het pannetje is gevuld met blokjes witvis en zalm, vergezeld van stukjes ui, paprika en prei. Erg smakelijk allemaal.
Wie van vis houdt, moet hier echt een keer naar toe.
Leuk Nell. Soms hoeft het niet meer te zijn dan vers en goed klaargemaakt, en je hebt een godenmaal. Ik ga deze onthouden voor als we weer eens in Zeeland zijn.
BeantwoordenVerwijderen