De Wouwse Tol - Bergen op Zoom

Na een semi-zakelijk dagje Gouda vol hectiek, zoeven de Man en ik rond half vijf snel richting Zeeland. Met in ons achterhoofd de afspraak om half acht. Geen tijd genoeg voor een leuk etentje onderweg. We naderen hotel-restaurant De Wouwse Tol en overleggen of we bij deze Valk-locatie een snaphap zullen nemen of wellicht thuis boterhammen met kaas?
En hoewel het meer dan 20 jaar geleden is dat wij onze voetstappen achterlieten bij de toekan, wagen we het erop.

Op deze eerste maandag na alle (school)vakanties is het er bommetjevol. De deur naar het terras staat open en er is geen enkel leeg tafeltje zonder  vervelende tochtvlagen in je nek.
Ik waag mij niet aan wijn, maar de Man probeert een glaasje rood. Die blijkt een verdachte putlucht te hebben. Enfin. Niet zeuren, we zitten immers niet in een sterrenrestaurant. We bestellen kabeljauw en gebakken sliptongetjes. Na amper 5 minuten wachten zet een dame onze bestelling op tafel. De kers op de appelmoes is gelukkig verdwenen, maar wat gebleven is zijn de overbekende roestvrijstalen ronde schaaltjes. Gelukkig zijn de borden van aardewerk. Toe maar, drie soorten groenten erbij, sla, boontjes en bloemkool.

Ik vermoed dat ze de bloemkool in bleekwater wassen en evenals de boontjes in het geheel niet koken. De term “beetgaar” wordt hier vertaald naar “flink op knagen”. We laten het groenvoer dus verder onaangeroerd. De frietjes zijn bleek en slap en de gebakken aardappelschijfjes hebben de smaak van opgewarmde, te lang gedragen pantoffels.
Dan krijgen we ook nog sausjes, gelukkig apart geserveerd in een glazen schaaltje, bij het gerecht geserveerd. Een bijzonder vreemde textuur, bijna fluffy, met ergens in  de verte een lichte mosterdsmaak. Waarschijnlijk behoort dit tot het soort sauzen die uit poedervorm geboren worden. De firma’s Verstegen, Knorr en Maggi doen hier goede zaken, aangezien ik aan de belendende tafeltjes bij elk gerecht een sausje waarneem.

De waarheid gebiedt mij te zeggen dat de vis in ieder geval geen nare bijsmaak had. Uiteraard proef ik geen “bruisende boter-baksmaak”, maar beslist ook geen visjes waarvan de THT-datum overschreden was. Pluim ook voor de uiterst vriendelijke dame in de bediening.

Enige zelfreflectie brengt mij tot de slotsom dat Man en ik tot op het bot verwend zijn. Bij alle andere tafeltjes zie ik namelijk niets anders als lege schaaltjes. Als ik daar de huidige voedselproblematiek in de hoorn van Afrika bij optel, schaam ik mij diep. Heel diep. En dat meen ik oprecht.
Prijsindicatie: 2 x hoofdgerecht € 45,-- incl. 1 wijn + 1 bitter lemon.