Kruidig spul

In de loop der jaren heeft mijn traditionele kruidenrekje plaats gemaakt voor potjes en doosjes van verschillende merken en afmetingen. Allemaal gevuld met kleine beetjes van alles. Want ook dat heb ik intussen geleerd: gedroogde kruiden worden sneller muf dan de snelheid van het licht. Te vies om in een gerecht te verwerken. Dus laat ik bij de plaatselijke kruidenboer kleine hoeveelheden afwegen. Overigens heeft Dille en Kamille een groot assortiment gedroogde kruiden en specerijen van Jacob Hooij. En in mijn beleving zijn dat toch echt de lekkerste die te koop zijn.

Grappig is ook dat ik een bepaalde voorkeur blijk te hebben. Waar ik sommige doosjes slecht één keer per jaar aanraak, andere moet ik dan weer veelvuldig bijvullen. Favoriet zijn laurierblad, kaneel, nootmuskaat, oregano en vierseizoenenpeper. Zout gebruik ik bijzonder weinig en áls ik het op vlees of vis strooi dan is het grof zeezout of Maldon (schilfers) zout.

Verse kruiden zijn natuurlijk het aller-, allerlekkerst. Omdat ik een tuintje mis koop ik vaak Italiaanse kruiden bij de supermarkt met daarin salie, oregano, tijm en rozemarijn. Hiermee kun je veel gerechten een heerlijke kruidentwist geven: salie op de vis, oregano tussen de salades, tijm in de soep en rozemarijn bij de ovenaardappeltjes. En bij de Islamitische winkel om de hoek staan er bijna het hele jaar door grote bossen munt, peterselie, dille en bieslook.

Om ze goed te kunnen bewaren behandel ik ze als volgt. Ik was de kruiden goed (liefst in ruim water) laat ze goed uitlekken in een vergiet, wikkel ze daarna in enkele vellen keukenpapier en doe ze in een plastic zak. Het nog aanwezige vocht kruipt in het keukenpapier en zo blijven de kruiden wel een week goed!