Gusta's Gastblog

Vandaag stel ik jullie voor aan een gastblogger: Gusta Bastian. Een aantal van jullie kent haar van de poëzie die ze maakt en ook geregeld voordraagt. Gedichten van haar kun je o.a. vinden op haar eigen blog http://roodwater.blogspot.nl
Over alle andere goede dingen des levens, schrijft ze op http://splitpen.blogspot.nl

Zij is op een verantwoorde manier met voeding bezig. Niet alleen omdat ze haar maaltijden probeert vrij te houden van genetisch gemanipuleerde en/of kunstmatige geur-, kleur-, smaak- en andere hulpstoffen, maar ze is tevens een overtuigd vegetariër. De ontwikkelingen in de bio-industrie volgt ze met een kritische blik.

Omdat ik van mening ben dat wij, mensen, elkaar altijd kunnen inspireren tot het krijgen van nieuwe inzichten, heb ik Gusta gevraagd af en toe voor Eetplezier te willen schrijven..

Gusta zelf aan het woord: mijn kijk op voedsel is voor mijzelf eenvoudig. Zo niet voor de voedselindustrie, niet voor de mensen die er hun inkomen mee verdienen.

Mijn maag keert om als ik beelden zie van varkens, kippen, koeien en geiten die in megastallen opgehokt zijn, de eigen ruimte tot op de vierkante centimeter uitgemeten. Ik vind het ongelooflijk dat al die dieren met tienduizenden bij elkaar zijn gepropt en moeten leven op een ijzeren traliewerk, alleen omdat dat zo handig is voor de afvoer van hun uitwerpselen.

Ik weet dat ze nooit buitenlucht zien, dat ze zich niet kunnen bewegen behalve een kwartslag draaien, dat de staartjes van pasgeboren biggen worden afgebrand en dat de snavels van kuikens worden gesnoeid alsof het bonsaiboompjes betreft. Ik heb me laten vertellen dat het zonder verdoving gebeurt, dat kuikens worden vetgemest in een paar weken tijd, dat er hormonen worden gebruikt zodat de koe meer melk produceert, maar niet voor haar kalf want dat wordt meteen na de geboorte van haar weggehaald waarna het urenlang klaaglijk om de moeder roept.

Wat is er in godsnaam aan de hand met mensen die zulke dingen doen? Waarom steken mensen die vlees eten en bij wie thuis de kat en de hond van geboorte tot het einde vertroeteld worden, hun kop in het zand voor al het dierenleed? Ik begrijp dat niet goed.

Voor mij persoonlijk gaat het nog verder. Ook als dieren goed behandeld zouden worden heb ik er moeite mee dat ze worden gedood. Ze hebben recht op leven. Ik wil geen vlees meer eten.

Omdat ons (zomer)weer er zich nog steeds toe leent, wil ik jullie kennis laten maken met mijn versie van pompoensoep. Pompoen is heel gezond, want hij bevat naast caroteen en de vitamines C en B12 veel ijzer dat goed wordt opgenomen door het bloed, iets wat bij planten uitzonderlijk is. Ik neem altijd een biologische. Er is geen garantie dat hij geen chemicaliën bevat, maar hij is in ieder geval het minst ‘vervuild" en staat geregeld op het menu sinds ik een manier heb gevonden hem te bereiden zonder uitschietende keukenmessen, wegstuiterende snijplanken en blauwe tenen.

Zo maak ik de soep. De pompoen onder de stromende kraan wassen en goed borstelen, zodat er geen aarderesten meer op zitten. Vervolgens doe ik hem in een laagje kokend water in een hoge pan. Selderie, 1 grof gesneden ui en stukjes wortel erbij. Een aardappel is ook lekker. Deksel erop en na ongeveer 12 minuten is de pompoen snijdbaar. Haal hem voorzichtig met een schuimspaan (liefst twee) uit de bouillon en laat hem iets afkoelen op een bord.

Ondertussen heb ik in olijfolie gestoofd: 4 fijngesneden uien (of nog meer net hoe mijn bui is), een paar tenen knoflook, een rood pepertje, gesneden gemberwortel en kerriepoeder.

In de biologische winkel is een uitstekende bouillonpoeder te koop. Daarmee kun je heel handig het zoutgehalte doseren. Ik gebruik die altijd, hoewel het met bovengenoemde ingrediënten niet echt nodig is.

Snijd de pompoen in grove stukken, die kunnen (zonder de pitten) terug in de bouillon. Evenals het gestoofde uienmengsel. Ik doe er vervolgens water bij zodat alles onder staat en breng het aan de kook.

Ik voeg graag peulvruchten toe. Dat varieert per keer. Dit keer zijn het grote witte bonen weliswaar uit blik, maar ecologisch verantwoord geteeld. Het leven bestaat uit compromissen sluiten.

Tenslotte de laatste fase. De soep wordt dankzij de staafmixer (of de blender) gebonden. Om hem af te maken knip ik nog wat verse koriander, dat geeft een heerlijk aparte smaak. In een kom leg ik een stuk zachte geitenkaas. Daar bovenop komt de soep.