zondag 1 september 2013

Rendez-vous


Het werd de week van de totaal onverwachte ontmoetingen. Met die ex-collega, waarmee ik achttien jaar lang niet alleen het bureau en de eindeloze stroom papier binnen het Betonnen Blok mocht delen, maar tevens veel geanimeerde koffiepauzes wist vol te kletsen. Midden op het fietspad vervolgen we ons gesprek van destijds. Twaalf jaar ouder, twaalf jaar meer getekend door het leven. We vinden elkaar opnieuw in de eeuwige schaterlach.

Er is de hernieuwde kennismaking met de aloude spek-appelpannenkoek, genoten bij de pannenkoekenmolen de Graanhalm in Burgh-Haamstede. Met zure, ieniemienie blokjes appel, onuitgebakken spek in een (voor mij) te dikke deegflap. Snel aan de kant geschoven, niet meer aan denken en een naturel met gember bestellen. Met de nadruk op Dun. Het komt helemaal goed. Een smakelijke, knapperige, ultradunne pannenkoek, gebakken van volkorenmeel stemt ons volkomen tevreden. Zo tevreden dat de Man er nóg een tot zich neemt.
 
Onderweg, ergens tussen Kats en Kortgene staan we oog in oog met die grote, amechtige koe met de immense uier. Veel vragen achterlatend.  Is zij ziek? Oud en afgedaan? Heeft de boer een melkbeurt overgeslagen? Is zij het zielige resultaat van commerciële overproductiviteit?
 


Deze bambi ziet er jong en energiek uit. Totaal verrast door een gedaante die plotseling tussen het hoge gras opduikt, blijft zij één volle seconde als versteend staan. Lang genoeg om haar op de gevoelige plaat vast te leggen. Jeuhhhhh!!!!


Verder verschijnen voor het oog van de camera een aantal vreemdelingen, waarmee ik voor het eerst kennismaak. Het bont schaapje bijvoorbeeld blijkt een rups te zijn. Een hele mooie, met strass-steentjes op haar rug. En de steenrode heidelibel. Ziet hoe wonderschoon de wereld is!
 

 
 
Genietend van een fel zonnetje en een koel briesje op een terrasje direct gelegen aan de Oosterschelde, raak ik aan de praat met een echtpaar aan een belendend tafeltje. Direct herken ik hun Brabantse tongval. Ik informeer waar ze vandaan komen, hoewel ik meen het antwoord al te weten. En jawel, hun woonplaats is Roosendaal, de plek waar ik ben opgegroeid. We babbelen genoeglijk verder, er valt veel te delen als je gemeenschappelijke herkenningspunten hebt. 

Dan is er ook nog de gemiste ontmoeting. Ja mensen, ook bij mij slaat de ouderdom toe. Iedereen die zich geroepen voelt dit trieste gegeven er nog eens stevig in te wrijven: hieronder kunt u uw medeleven kwijt. Maak er gerust gretig gebruik van. 
What happened? Enkele weken geleden had ik kaartjes gekocht voor "Ken je buren", een kennismaking met tien auteurs, dit alles in het kader van het Zeeland Nazomer Festival. Elke dag kom ik het met neonletters tegen in mijn elektronische agenda. Zaterdag jl gaan Man en ik opgewekt op weg. Het idee is om in de middag te lunchen bij de Kloveniersdoelen, nog een rondje Middelburg te doen en daarna de voorstelling bij te wonen. Tijdens de lunch komen de kaartjes tevoorschijn om de aanvangstijd te checken. Huh? Zie ik daar 30 augustus staan? En is het nu de 31e? Juist. Dat was het dan. Geen schrijver meer te bekennen. 

Desondanks was het een fijn weekje. Vol leuke mensen, vol mooie beestjes. Het leven is goed. En zolang ik de achterdeur niet vergeet dicht te doen en braaf het gas uitdraai alvorens ik het huis verlaat, weet ik me nog verbazend goed te herstellen na een cruciale misser. Let the music play on ...... (play on, play on)
 

7 opmerkingen:

  1. Bedoelde je 30 augustus? Voor 30 September kun je nog herkansen!
    Gr, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Er stond 30 augustus op de kaartjes, Gerry, helaas geen reprise dus in september ;-(( Ik ben het inmiddels te boven ;-) Komt door het schitterende weer van de laatste dagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oguttegut, het is allemaal nóg erger dan ik dacht .... nu word ik écht oud. Dank je Gerry, voor je oplettendheid! Had ik maar vaker mensen als jij in mijn buurt ;-)))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tja pannenkoeken in Nederland.. ik doe er maar het zwijgen toe.... leuk stukje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij denkt waarschijnlijk richting crêpes? Nou, ik ook eigenlijk. Heerlijk dun en licht. Ooit at ik ze in een restaurantje in Rennes. Om nooit te vergeten, zo lekker!

      Verwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...